අතරින් සාධු දහසක් මුවඟින් හැලුණු
සොලවා දියත වෑහෙයි තෙද බල බලනු
රන් දම් රුවක් ගත් පෙරහිර නෙත රැඳුනු
නුවරෙහි මයත් මඟුලකි නෙත් හැර බලනු...........
පුන් සඳ කැලුම් දිය දහරින් දොවා ගත
රාවය බෙරෙහි නටවයි මහ දනගෙ ගත
බමනා ගිනි සිලුවෙ එල්ලී රඟන සිත
පිළිඔිඔු දිළේ වැව් දිය මත මවා වත..........
සිරි දළ හෙවා පිට මත පෙන්වා බැතිය
සියොලඟ වසා නන් පෑ සලු පිළිද විය
තබනා පාද මහ ගජ සිරි රුවක් විය
නෙත පින් දිය ගලයි දැක රුව මේ සිරිය...........
පවනෙහි වෙළී රඟනා ධජ සෙවණ යට
රඟනා රැඟුම් දැක නැත බැඳි පවුරු වැට
ලෙළෙනා කසුන් පෑයෙන් සිත පිරී තුට
දෙව් බඔ අඔර හැර භූමිය වෙතට බට..............
No comments:
Post a Comment